Οι στενοχώριες και τα όποια προβλήματα μας δημιουργούνται στο εργασιακό περιβάλλον και επιβαρύνουν την ψυχική μας υγεία, όχι μόνο δεν πρέπει να τα θεωρούμε «προσωπική μας υπόθεση» και να τα αποσιωπούμε, αλλά αντιθέτως, οφείλουμε να τα συζητούμε καλοπροαίρετα με τους συναδέλφους και τον προϊστάμενο, γιατί η εξομάλυνση τους είναι η υπόθεση που, πέρα από τους ίδιους τους εργαζόμενους, αφορά και συμφέρει κυρίως τη διοίκηση και την εργοδοσία. Αυτό είναι το – απλοποιημένο εδώ - συμπέρασμα που βγαίνει από την πρόσφατη έκθεση του γνωστού Eurofound που μελέτησε τρόπους αντιμετώπισης των όποιων ψυχό-κοινωνικών κινδύνων μπορεί να πλήξουν τους εργαζόμενους στον τομέα μετάλλου σε χώρες της Ευρώπης ( www.eurofound.eu ). Χαρακτηρίζει δε την άμεση συμμετοχή των εργαζομένων για τη διαχείριση των ψυχό-κοινωνικών κινδύνων όπως και των κινδύνων για την υγεία και την ασφάλεια τους, ως «το κλειδί» για την αποτελεσματικότητα των στρατηγικών που εφαρμόζουν οι εταιρείες προκειμένου να αποτρέψουν τους κινδύνους αυτούς στους εργασιακούς χώρους. Αναφέρεται στις πρακτικές τριών εταιριών : στην ArectorMittal στη Γαλλία, στη Rautaruukki στη Φιλανδία και στη Salzgitter AG στη Γερμανία, οι οποίες σημειωτέον, δραστηριοποιούνται με διαφορετική εμβέλεια - παγκόσμια, ευρωπαϊκή, εθνική και τοπική.